Ósmego grudnia w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP w naszej szkolnej wspólnocie przeżywaliśmy czas adwentowej radości i refleksji pod opieką Maryi i św. Stanisława Kostki. Na naszego przewodnika został powołany uczeń Pański – ks. Piotr z Pułtuska.
Rozpoczęliśmy dzień przy obrazie Patrona wspólną modlitwą i lekcją św. Stanisława „O umiłowaniu Matki”. Staś Kostka darzył Mamę Pana Jezusa serdeczną miłością i Jej powierzał to, co kryło się w jego duszy.
Potem zgromadziliśmy się w Sali gimnastycznej, która stała się dla nas dzisiaj namiotem spotkania. Tu – lekcja Maryi „O radości oczekiwania na Pana”. Były opowieści, radosne śpiewy, tańce z ewangelicznym przesłaniem. Ks. Piotr i jego gitara ożywiły atmosferę i pobudziły ducha. W naszej pamięci i – daj Boże również w wyborach – utrwalił się obraz dobrej drogi, którą warto podążać…
Po krótkiej przerwie przyszła kolej na lekcję dziecięcej szczerości „O tym, co kryje się w ludzkim sercu”. Młodsze dzieci pod czujnym okiem pań wychowawczyń przygotowały serduszka-laurki dla Maryi, natomiast starsi w bliskości Maryi otworzyli swoje wnętrze przed Jezusem darzącym miłosierdziem w sakramencie pokuty. Ale o tym – ciiiiiiiii. Tajemnica serc ukrytych w Sercu Pana.
Na koniec najważniejsze. „O Emmanuelu, Bogu z nami” – lekcja bezgranicznej miłości. Ta miłość ogarnęła nas wszystkich w czasie Eucharystii. Słuchanie Bożego Słowa, opowieść o misiu i jego tacie, który wie, co potrzebne synkowi na życiowa wyprawę, o Maryi i Józefie zdanym na wolę Ojca, wspólna modlitwa wypowiedziana albo wyrażona milczeniem, przyjęcie Komunii Świętej, radosny śpiew i uwielbienie to po prostu przebywanie we wspólnocie z Panem. Po Mszy Świętej adwentowe wyzwanie – przyjęcie karteczek z wypisanymi osobami, za które będziemy się modlić indywidualnie.
Po błogosławieństwie podsumowaliśmy naszą szkolną akcję „Mój Anioł Stróż”. Dzieci, które pokazały poprzez formy plastyczno-techniczne wyobrażenie swojego Anioła Stróża, otrzymały symboliczne pamiątki. Przypomnieliśmy też sobie o istnieniu naszych szkolnych Aniołów czuwających...
Dzię-ku-je-my!
Chwała Panu!